miércoles, 28 de diciembre de 2011

Per qué no te callas?

O perjuro que s’entrepuça con as puertas d’o suyo palácio recullió ahiere una grandiça ovacion de parte de bels seicientos privilegiatos que viven, tamien els, como reis á penar d’a crisis que han contribuyito a trayer.
O nuevo Herodes —més d’un millon e médio d’albortos feitos grácias á las leis que, satisfeito e de buen implaz, ha firmato l’abraçador d’asesinadors— mesmo s’emocionó devant d’o carinyo que l’amonstron os que treballan, tamien els, per crepar Espanya.

L’amigo d’os Albertos, de Mario Conde u de Manuel Prado y Colón de Carvajal, no saveva si plorar u esmelicar-se-ne per a reaccion que o suyo mensage d’austeridat e decéncia prevocó en os que s’ajuntan con empresários en benzinerias, s’enreligan en retes de correyas e bigoz u se benefícian con os diners d’os ERE.
O suegro d’Urdangarin charró d’a confiança en as institucions mientres os seicientos privilegiatos pensavan en qué nuevo fiscal general podevan nombrar u á quí proposar como nuevos miembros d’o Tribunal Constitucional ta que se hi contine aprevando reformas estatutárias, legitimando partitos pro-etarras u sinyalando a constitucionalidat d’as unions aberrosexuals.
O que se’n fa a rialleta quan parla con os independentistas, ascuitó ploramicoso os chilos de viva el rey (sic) que, devant d’as suyas sinceras parolas de patriotismo, no pudon privar os que pactan, tamien els, con separatistas.
Á la fin, l’almirador de Rodríguez —aconortato per l’amor que le profesan os que s’enriqueixen grácias á o sistema que a suya traiduria nos impuso— se’n tornó t’o suyo palácio a siguir entrepuçando-se con as puertas.